Przepisy prawne

USTAWA

z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(T.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1302; zm.: Dz. U. z 2014 r. poz. 183, z 2018 r. poz. 1467 i poz. 1629 oraz z 2019 r. poz. 11 i poz. 934.)

Rozdział 2

Koszty sądowe

Oddział 1

Przepisy ogólne

Art.  211. [Definicja legalna]

Koszty sądowe obejmują opłaty sądowe i zwrot wydatków.

Art.  212. [Opłaty sądowe]

§ 1.Opłatami sądowymi są wpis i opłata kancelaryjna.

§ 2.Opłaty sądowe są dochodami budżetu państwa.

Art. 213. [Wydatki]

Do wydatków zalicza się w szczególności:

1) należności tłumaczy i kuratorów ustanowionych w danej sprawie;

2) koszty ogłoszeń oraz diety i koszty podróży należne sędziom i pracownikom sądowym z powodu wykonania czynności sądowych poza budynkiem sądowym, określone w odrębnych przepisach.

Art.  214.  [Obowiązek uiszczenia kosztów]

§  1.  Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki.

§  2.  Pismo wnoszone przez kilka osób, których uprawnienia lub obowiązki związane z przedmiotem zaskarżenia są wspólne, podlega jednej opłacie. W przeciwnym razie każda z tych osób uiszcza opłatę oddzielnie stosownie do swojego uprawnienia lub obowiązku.

Art.  215.  [Obowiązek podania wartości przedmiotu zaskarżenia]

§  1.  W każdym piśmie wszczynającym postępowanie sądowe w danej instancji należy podać wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy wysokość opłaty.

§  2.  Oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia zaokrągla się wzwyż do pełnych złotych.

Art.  216.  [Należność pieniężna jako wartość przedmiotu zaskarżenia]

Jeżeli przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, stanowi ona wartość przedmiotu zaskarżenia.

Art.  217.  [Obliczanie wartości przedmiotu zaskarżenia]

Do wartości przedmiotu zaskarżenia nie wlicza się odsetek i kosztów związanych z należnością główną.

Art.  218.  [Dopuszczalność sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia]

Przewodniczący może sprawdzić wartość przedmiotu zaskarżenia oznaczoną w piśmie i zarządzić w tym celu dochodzenie.

Art.  219.  [Obowiązek wniesienia opłaty sądowej]

§  1.  Opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie.

§  2.  Opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. Końcówki opłat zaokrągla się wzwyż do pełnych złotych.

Art.  220.  [Skutki nieuiszczenia opłaty]

§  1.  ⁵⁰  Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona opłata, w tym opłata, o której mowa w art. 235a. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2, 3 i 3a, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania.

§  2.  Jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, przewodniczący wyznaczy termin do uiszczenia opłaty nie krótszy niż dwa miesiące.

§  3.  Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd.

§  3a.  ⁵¹  Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania wnoszone w formie dokumentu elektronicznego, od których pomimo wezwania nie została uiszczona opłata, o której mowa w art. 235a, podlegają odrzuceniu przez sąd.

§  4.  Zażalenie wniesione na zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu pisma bez rozpoznania lub na postanowienie sądu o odrzuceniu środków prawnych wymienionych w § 3, wolne jest od wpisu.

Art.  221.

(uchylony).

Art.  222.  [Odstąpienie od żądania opłaty]

Nie żąda się opłat od pisma, jeżeli już z niego wynika, że podlega ono odrzuceniu.

Art.  223.  [Odesłanie]

§  1.  Przepisy art. 220 i art. 222 stosuje się odpowiednio, gdy obowiązek uiszczenia lub uzupełnienia opłaty powstanie na skutek ustalenia wyższej wartości przedmiotu zaskarżenia, cofnięcia przyznanego prawa pomocy, albo uchylenia kurateli przed wyznaczeniem terminu rozprawy.

§  2.  Jeżeli nie została uiszczona należna opłata sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w danej instancji nakaże ściągnąć tę opłatę od strony, która obowiązana była ją uiścić albo od innej strony, gdy z orzeczenia tego wynika obowiązek poniesienia kosztów postępowania przez tę stronę.

Art.  224.  [Postanowienie w przedmiocie kosztów]

Jeżeli w toku postępowania sąd nie orzekł o obowiązku ponoszenia kosztów sądowych lub też orzeczeniem nie objął całej kwoty należnej z tego tytułu, postanowienie w tym przedmiocie wyda na posiedzeniu niejawnym wojewódzki sąd administracyjny.

Art.  225.  [Zwrot opłaty]

Opłatę prawomocnie uchyloną w całości lub w części postanowieniem sądu oraz różnicę między kosztami pobranymi a kosztami należnymi, a także pozostałość zaliczki wpłaconej na pokrycie wydatków zwraca się stronie z urzędu na jej koszt.

Art.  226.  [Przedawnienie]

§  1.  Prawo do żądania kosztów sądowych przedawnia się z upływem trzech lat licząc od dnia, w którym koszty należało uiścić.

§  2.  Prawo strony do żądania zwrotu opłaty sądowej lub zaliczki na pokrycie wydatków przedawnia się z upływem trzech lat licząc od dnia powstania tego prawa.

Art.  227.  [Zażalenie]

§  1.  Zażalenie przysługuje na zarządzenie przewodniczącego oraz postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie kosztów sądowych, jeżeli strona nie składa środka odwoławczego co do istoty sprawy.

§  2.  Od zażaleń, o których mowa w § 1, nie pobiera się opłat sądowych.

Art.  228.  [Egzekucja nałożonych grzywien]

Grzywny orzeczone w postępowaniu przed sądem administracyjnym są także, oprócz kosztów sądowych, dochodami budżetu państwa. Należności te podlegają egzekucji sądowej bez nadawania orzeczeniu klauzuli wykonalności.

Art.  229.  [Umorzenie, odroczenie i rozłożenie na raty należności. Delegacja ustawowa]

§  1.  Należności z tytułu nieuiszczonych kosztów sądowych oraz grzywien orzeczonych w postępowaniu przed sądem administracyjnym, z wyjątkiem grzywien, o których mowa w art. 55 § 1, art. 149 § 2 oraz art. 154 § 1, mogą być umorzone lub zapłata tej należności może być odroczona albo rozłożona na raty, jeżeli jej ściągnięcie byłoby połączone z niewspółmiernymi trudnościami lub groziłoby dłużnikowi zbyt ciężkimi skutkami.

§  2.  Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb umarzania, odraczania i rozkładania na raty oraz cofania odroczenia lub rozłożenia na raty należności określonych w § 1. W rozporządzeniu należy określić organy uprawnione do umarzania, odraczania, rozkładania na raty oraz cofania odroczenia i rozłożenia na raty należności, okresy na jakie należności te mogą być odroczone lub rozłożone na raty, zakres umorzenia, sposób udokumentowania wniosku przez dłużnika, a także przypadki, w których należności mogą być umorzone z urzędu w całości lub w części.

Oddział 2

Wpis

Art. 230. § 1. Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały.

§ 2. Pismami, o których mowa w § 1, są skarga, sprzeciw od decyzji, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania.

Art. 231. Wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W innych sprawach pobiera się wpis stały.

Art. 232. § 1. Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od:

1. pisma odrzuconego lub cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy;
2. zażalenia na postanowienie w przedmiocie ukarania grzywną, jeżeli zażalenie zostało uwzględnione.

§ 2. Postanowienie w przedmiocie zwrotu wpisu może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

Art. 233. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu. W rozporządzeniu należy uwzględnić, że wpis nie może być niższy niż sto złotych, wpis stosunkowy nie może być wyższy niż 4% wartości przedmiotu zaskarżenia i nie może przekraczać stu tysięcy złotych, a wpis stały wyższy niż dziesięć tysięcy złotych, oraz że wpis stały powinien być zróżnicowany w zależności od rodzaju i charakteru sprawy.

Oddział  3

Opłata kancelaryjna

Art.  234.  [Zakres poboru opłaty kancelaryjnej]

§  1.  Za stwierdzenie prawomocności oraz wydanie odpisów, zaświadczeń, wyciągów i innych dokumentów na podstawie akt, pobiera się opłatę kancelaryjną, z zastrzeżeniem § 3.

§  2.  Opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, doręczonego na skutek żądania zgłoszonego w terminie siedmiodniowym od ogłoszenia orzeczenia, pobiera się przy zgłoszeniu wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia i jego doręczenie. Jeżeli opłata nie została uiszczona, przewodniczący zarządza ściągnięcie jej od strony, która złożyła wniosek, po uprzednim wezwaniu strony do jej uiszczenia. Przepisów art. 220 nie stosuje się.

§  3.  Nie pobiera się opłaty kancelaryjnej za odpis orzeczenia z uzasadnieniem, podlegający doręczeniu z urzędu.

§  4.  Czynności, o których mowa w § 2, może wykonywać referendarz sądowy.

Art.  235.  [Rozszerzenie zakresu poboru opłaty kancelaryjnej]

Opłatę kancelaryjną pobiera się także za odpisy, wyciągi, kopie i wydruki oraz zaświadczenia i inne dokumenty wydawane na podstawie zbiorów gromadzonych i prowadzonych w sądzie poza aktami sprawy.

Art.  235a.  ⁵²  [Opłata kancelaryjna za pisma wniesione w formie dokumentu elektronicznego]

Opłatę kancelaryjną pobiera się również za wydruki pism i załączników wniesionych w formie dokumentu elektronicznego sporządzane w celu ich doręczenia stronom, które nie posługują się środkami komunikacji elektronicznej do odbioru pism.

Art.  236.  ⁵³  [Delegacja ustawowa]

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość opłat kancelaryjnych. W rozporządzeniu należy uwzględnić, że opłatę pobiera się za każdą stronę wydanego dokumentu, wysokość opłaty za odpis orzeczenia z uzasadnieniem sporządzonego na wniosek nie może być wyższa niż dwieście złotych, a wysokość opłaty za wydruki dokumentów elektronicznych nie może przekraczać rzeczywistych kosztów ich tworzenia, oraz określić podwyższenie opłaty za wydanie dokumentu sporządzonego w języku obcym lub zawierającego tabelę.

Dz.U.2003.221.2193

Rozporządzenie Rady Ministrów

z dnia 16 grudnia 2003 r.

 w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi

(Dz.U.2003.221.2193)

Na podstawie art. 233 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) zarządza się, co następuje:

§ 1. Wysokość wpisu stosunkowego

Wpis stosunkowy zależy od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem i wynosi:

1. do 10.000 zł - 4 % wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 100 zł;
2. ponad 10.000 zł do 50.000 zł - 3 % wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 400 zł;
3. ponad 50.000 zł do 100.000 zł - 2 % wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 1.500 zł;
4. ponad 100.000 zł - 1 % wartości przedmiotu zaskarżenia, nie mniej jednak niż 2.000 zł i nie więcej niż 100.000 zł.

§ 2. Wysokość wpisu stałego

1. Wpis stały bez względu na przedmiot zaskarżonego aktu lub czynności wynosi w sprawach:

1. skarg na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym - 100 zł;
2. skarg na akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa - 200 zł;
3. skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej - 300 zł;
4. skarg na akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż akty prawa miejscowego, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej - 300 zł;
5. skarg na akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego - 300 zł;
6. skarg na bezczynność organów administracji publicznej - 100 zł;
   6a) sprzeciwów od decyzji – 100 zł;
7. zażaleń na postanowienia wojewódzkich sądów administracyjnych - 100 zł.

2. Wpis stały wynosi w sprawach skarg dotyczących koncesji, zezwoleń lub pozwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie:

1. budowy i eksploatacji autostrad płatnych oraz dróg ekspresowych - 10.000 zł;
2. energetyki - 10.000 zł;
3. transportu lotniczego, kolejowego i morskiego - 10.000 zł;
4. radiofonii i telewizji - 10.000 zł;
5. publicznego obrotu papierami wartościowymi - 10.000 zł;
6. działalności bankowej - 10.000 zł;
7. ubezpieczeń bezpośrednich i reasekuracji - 10.000 zł;
8. funduszy emerytalnych - 10.000 zł;
9. funduszy inwestycyjnych - 10.000 zł;
10. wytwarzania wyrobów spirytusowych i tytoniowych - 8.000 zł;
11. obrotu hurtowego napojami alkoholowymi - 8.000 zł;
12. kasyn gry - 10.000 zł;
13. innych gier losowych i zakładów wzajemnych - 8.000 zł;
14. łączności, w tym telekomunikacji, bez usług pocztowych - 8.000 zł;
15. usług pocztowych - 1.000 zł;
16. ochrony osób i mienia - 5.000 zł;
17. usług detektywistycznych - 5.000 zł;
18. obrotu dewizowego - 5.000 zł;
19. prawa celnego - 5.000 zł;
20. produkcji i obrotu hurtowego środkami farmaceutycznymi - 3.000 zł;
21. aptekarstwa i zakładów opieki zdrowotnej - 1.000 zł;
22. żywności i żywienia - 1.500 zł;
23. geologii i górnictwa - 1.000 zł;
24. kultury, edukacji i wychowania - 1.000 zł;
25. sportu, turystyki i rekreacji - 1.000 zł;
26. utrzymywania czystości i porządku - 800 zł;
27. w pozostałym zakresie - 500 zł.

3. Wpis stały wynosi w sprawach skarg, nieobjętych wpisem stosunkowym, z zakresu:

1. budownictwa i architektury - 500 zł;
2. zagospodarowania przestrzennego - 500 zł;
3. ochrony środowiska i przyrody - 200 zł;
4. gospodarki wodnej - 300 zł;
5. nieruchomości - 200 zł;
6. rolnictwa i leśnictwa - 200 zł;
7. ewidencji ludności i dowodów osobistych - 100 zł;
8. cudzoziemców, paszportów i wiz - 300 zł;
9. aktów stanu cywilnego i obywatelstwa - 100 zł;
10. kombatantów - 100 zł;
11. własności przemysłowej - 1.000 zł;
12. zobowiązań podatkowych - 500 zł;
13. prawa celnego - 500 zł.

4. Wpis stały w sprawach skarg dotyczących uprawnień do wykonywania określonego zawodu, czynności lub zajęć, bez względu na ich rodzaj i charakter, wynosi 200 zł.

5. Wpis stały w sprawach skarg dotyczących postanowienia lub decyzji wydanych w trybie wznowienia postępowania administracyjnego, stwierdzenia nieważności, uchylenia lub zmiany albo wygaśnięcia aktu, bez względu na przedmiot sprawy, pobiera się w wysokości 200 zł.

6. W sprawach skarg niewymienionych w ust. 1-5 wpis stały wynosi 200 zł.

§ 3. Wysokość wpisu od skargi kasacyjnej i wpisu od skargi o wznowienie postępowania

Wpis od skargi kasacyjnej oraz od skargi o wznowienie postępowania wynosi połowę wpisu od skargi albo sprzeciwu od decyzji, nie mniej jednak niż 100 zł.

§ 4. Wysokość wpisu od wniosku o wszczęcie postępowania

Wpis stały od wniosku o wszczęcie postępowania, bez względu na przedmiot sprawy, wynosi 100 zł.

§ 5. Sposób uiszczania wpisu

1. Przy uiszczaniu wpisu - zarówno gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego, jak i na rachunek bankowy tego sądu - należy wskazać tytuł wpłaty, rodzaj pisma, od którego wpis jest uiszczany, oraz sygnaturę akt sądowych.

2. (utracił moc).

§ 6. Wejście rozporządzenia w życie

Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.

Wysokość opłat kancelaryjnych

Dz.U. z 2019 r. poz. 1090

ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW

z dnia 3 czerwca 2019 r.

w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych

Na podstawie art. 236 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. 1. Za każdą stronę odpisu, zaświadczenia, wyciągu lub innego dokumentu wydawanego na wniosek na podstawie akt sprawy sądowoadministracyjnej oraz za stwierdzenie prawomocności pobiera się opłatę kancelaryjną w kwocie 10 zł.

2. Za kopie i wydruki dokumentów z akt sprawy sądowoadministracyjnej wydawane na wniosek pobiera się opłatę kancelaryjną w kwocie 2 zł za każdą stronę kopii lub wydruku.

3. Za wydruki pism i załączników wniesionych w formie dokumentu elektronicznego pobiera się opłatę kancelaryjną w wysokości 0,50 zł za każdą stronę wydruku czarno-białego w formacie 210 mm x 297 mm (A4) oraz 1 zł za każdą stronę wydruku kolorowego w formacie 210 mm x 297 mm (A4).

4. Za sporządzanie wydruków pism i załączników, o których mowa w ust. 3, w formacie:

1. 297 mm x 420 mm (A3) pobiera się opłatę stanowiącą dwukrotność opłaty, o której mowa w ust. 3;
2. 420 mm x 594 mm (A2) pobiera się opłatę stanowiącą czterokrotność opłaty, o której mowa w ust. 3;
3. 594 mm x 841 mm (A1) pobiera się opłatę stanowiącą ośmiokrotność opłaty, o której mowa w ust. 3;

5. W przypadku wydruków pism i załączników, o których mowa w ust. 3, w większych formatach niż przewidziane w ust. 4, opłata za wydruk wynosi 60 zł/m².
6. Jeżeli dokument, jego kopia lub wydruk może być wydany po usunięciu z jego treści danych osobowych lub innych danych objętych tajemnicą prawnie chronioną, opłatę kancelaryjną pobiera się w kwocie:

1. 15 zł za stronę dokumentu, o którym mowa w ust. 1;
2. 3 zł za stronę kopii lub wydruku, o których mowa w ust. 2;
3. o której mowa w ust. 3-5 powiększonej o 50%, za wydruki pism i załączników wniesionych w formie dokumentu elektronicznego.

7. Każdą rozpoczętą stronę liczy się za całą.
8. Jeżeli dokument, o którym mowa w ust. 1, jest sporządzony w języku obcym lub zawiera tabelę, pobiera się opłatę kancelaryjną w podwójnej wysokości.

§ 2. Opłatę kancelaryjną za odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczony na skutek wniosku o sporządzenie uzasadnienia orzeczenia, zgłoszonego w terminie siedmiu dni od ogłoszenia orzeczenia albo doręczenia odpisu sentencji orzeczenia, pobiera się w kwocie 100 zł.

§ 3. Opłatę kancelaryjną za odpisy, wyciągi, kopie i wydruki oraz zaświadczenia i inne dokumenty wydawane na podstawie zbiorów gromadzonych i prowadzonych w sądzie poza aktami sprawy pobiera się odpowiednio w wysokości określonej w § 1.

§ 4. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia